เพียงความว่างเปล่า

         เราก็ไม่รู้ว่าเรากำลังต้องการอะไรอยู่ สิ่งที่ทำๆไปทุกวันนี้มันเหมือนมีแต่ ความว่างเปล่า ที่คนอื่นๆๆ เค้ามองไม่เห็น ความต้องการของเราหรือเจตนาของเรา ทั้งๆที่เราทำมันดีที่สุดแล้ว

      มันเศร้า เหนื่อยใจ และ ท้อน่ะ เมื่อคนอื่นมองไม่เห็นเจตนา ความคิด การกระทำ ของเรา โดยเฉพาะคนใกล้ชิด ถ้าคนอื่นมองไม่เห็น ยังไม่เท่าคนใกล้ตัว ที่คอยแต่ตอกย้ำ ดูถูก ต่างๆ 

     มันแปลกดีน่ะ คนสนิท คนใกล้ตัว เรามักจะมองข้ามความรู้สึกกันไป คิดว่าอะไรก็ได้ เมือไหรก็ได้ พูดยังไงก็ได้ โดยไม่รักษาน้ำใจกัน แต่กลับทำดีพูดดีกับคนไกลตัว สักวันหนึ่ง ความรู้สึกที่เสียไป มันไม่อาจกู้คืนกลับได้นะ